Chapter #20

มือหนาอีกข้างเอื้อมไปปิดก๊อกน้ำเสียก่อน ตอนนี้น้ำมีประมาณครึ่งอ่าง พอมีร่างของแบมแบมแล้วก็อยู่ที่สามส่วนสีของอ่าง มาร์คค่อย ๆ หย่อนตัวลงไปในอ่างน้ำ ก่อนจะขึ้นคร่อมร่างบางที่หอบหายใจระรินด้วยความตื่นเต้นนั้น

“ไหนบอกพี่มาสิ ว่าอยากให้พี่ช่วยอะไร” รอยยิ้มเจ้าเล่ห์อย่างที่ไม่เคยเจอมาก่อนของมาร์ค ไม่ได้ทำให้แบมแบมตื่นกลัวแต่อย่างไร มือหนาที่พ้นจากการเกาะกุมของมือบางแล้ว ย้อนกลับไปลูบไล้ยังลำตัวของแบมแบมเช่นเดิม ส่วนอีกมือหนึ่งก็ช้อนศีรษะร่างบางขึ้นมา ก่อนจะประกบจูบลงบนริมฝีปากนั้น

ในคราแรก มันนุ่มนวล ปากหนาของมาร์คไล้เล็มไปทั่วปากสวยของแบม แต่เหมือนเขาจะยังไม่พอใจ มาร์คปรับเปลี่ยนองศาอยู่หลายครั้งจนเขาพอใจ แล้วจึงค่อย ๆ เปลี่ยนรสจูบเป็นเร่าร้อนขึ้น ลิ้นร้อนสอดแทรกไปยังโพรงปากของร่างบาง ลิ้นเล็กไม่ประสีประสาก็ได้ทำการต้อนรับอวัยวะเดียวกันอย่างเงอะ ๆ งะ ๆ แต่มันกลับทำให้มาร์คชื้นใจ แล้วเกี่ยวตวัดลิ้นเล็กของแบมอย่างสนุกสนาน พลางเพิ่มอุณหภูมิภายในร่างของทั้งสองไปด้วยกัน

มือหนาค่อย ๆ แกะกระดุมของเสื้อสีขาวชื้นของโรงเรียนออก ก่อนจะทิ้งมันที่ข้างอ่าง ยามที่ได้เห็นผิวเนียนของแบมภายใต้แสงไฟระเรื่อนี้แล้ว มันช่างหน้าหลงใหลเสียเหลือเกิน สำหรับมาร์ค

นิ้วยาวไต่ไปจนถึงยอดอกชูชันสีชมพูสวยของร่างบาง มือขวาของมาร์ครับหน้าที่ปรนเปรอยอดอกข้างเดียวกันนั้น ส่วนมือข้างซ้ายก็ยังพยุงศีรษะของแบม มาร์คก้มลงไปจูบกับแบมอีกคราอย่างไม่รู้เบื่อ

“อืม ฮืม” มาร์คได้ยินเสียงครางในลำคอของแบมอย่างชัดเจน ตามมาด้วยเสียงจ๊วบจ๊าบจากเสียงการดูดริมฝีปากสวยของร่างบาง เขายิ่งรู้สึกคลั่งเมื่อได้ยินเสียงนี้ ทำให้มาร์คเพิ่มแรงบดขยี้ยอดอกนั้นเข้าไปอีก

“ฮือ พี่มาร์ค” ร่างบางร้องครางฮือออกมาอย่างอดไม่ได้ เมื่อริมฝีปากถูกปล่อยให้เป็นอิสระมือหนาผลักตัวของแบมให้อยู่สูงขึ้นกว่าเก่า กลายเป็นว่าแบมกำลังนั่งยืดขาอยู่ และมาร์คกำลังคร่อมตัวของแบมลงทั้งตัว

“อ๊า...พี่มาร์คครับ” มาร์คใช้ลิ้นร้อนของตนแทนมือข้างขวา น้ำในอ่าง ไม่ได้ทำให้รสหวานจากตัวแบมแบมหายไปเลยแม้แต่น้อย ลิ้นร้อนตวัดชิมยอดอกหวานอย่างชำนาญ ส่วนมืออีกข้างก็เปลี่ยนไปเล่นกับยอดอกข้างซ้ายแทน

“หวาน” ร่างสมส่วนพูดด้วยเสียงแหบพร่า เขาเลื่อนมือของเขาไปกอบกุมยังแก่นกายใต้ร่มผ้าของร่างบาง

“ฮื่อ พี่มาร์ค อ๊ะ!” ร่างบางเชิดหน้า เชิดอก รับสัมผัสวาบหวามที่คนเป็นพี่มอบให้อย่างเต็มใจ เมื่อเห็นดังนั้นมาร์คก็ไม่รีรอสิ่งใด เขาปลดตะขอกางเกง ถลกกางเกงสีดำพลางเกี่ยวชั้นในตัวจิ๋วของร่างบางออกมาทั้งหมด แล้วโยนมันไปกองกับเสื้อ

“ปากหรือมือ...”

“ฮึก อือ” ร่างบางร้องออกมา เพราะฟังคำถามของร่างสูงไม่ทัน

“พี่ถามว่า จะให้พี่ใช้ปากหรือมือ” เมื่อร่างบางได้ยินคำถามก็หน้าแดงขึ้นมาเล็กน้อย เขาไม่คิดว่าผู้เป็นพี่จะเสนอตัวเลือกอะไรมาให้เขาเลือกแบบนี้

“มือ...” ร่างบางตอบด้วยเสียงแผ่วเบา ที่เต็มไปด้วยความไม่มั่นใจ ถ้าเป็นปากมันต้องรู้สึกดีมากแน่ ๆ แต่ร่างบางเองก็ไม่อยากจะให้ร่างสูงผู้เป็นพี่ต้องกลืนกินความสกปรกของเขาเข้าไปด้วย จึงให้เขาใช้มือแทน

ร่างสูงสนองให้ตามที่คนเป็นน้องต้องการ เขากอบกุมไปยังแก่นกายขนาดพอดีกับมือของเขา ก่อนจะค่อย ๆ รูดรั้ง ดูจากใบหน้าที่เชิดออกร้องครางเสียงหวานแล้ว มือของมาร์คคงจะสร้างความสุขสมให้กับคนที่อยู่ใต้ร่างของเขาไม่น้อยเลย

“อืม อืม” มาร์คก้มลงประกบปากกับแบมอีกครั้ง เขาไม่เคยเบื่อเลยที่จะได้ครอบครองริมฝีปากสวยนี้ มันไม่มีวันจืดจาง มีแต่จะหอมหวานกว่าเก่า เขาไม่ได้หวังว่าคนตัวเล็กของเขาจะสร้างประสบการณ์การจูบที่ยอดเยี่ยม แต่เขาชอบมากกว่าถ้าตัวเล็กของเขาจูบเขาด้วยความจริงใจ แม้มันจะดูด้อยประสบการณ์ แต่เขาชอบความไร้เดียงสานี้มากกว่า

มือบางเริ่มอยู่ไม่สุขแล้ว มือสวยคู่นั้นจับยังกระดุมเสื้อทำงานของมาร์ค ก่อนจะค่อย ๆ ปลดมันออกช้า ๆ เพราะด้วยสติของตนเองที่อยู่ไม่ครบ แล้วไหนจะความสุขสมที่พี่มาร์คทำให้ มันทำให้เขามือสั่นไปหมด แต่สุดท้ายแล้วเขาก็ปลดมันออกจนหมดได้สำเร็จ พี่มาร์คถอดมันออกแล้วเอาไปวางรวมกับเสื้ออื่น ๆ

แล้วมันก็ปรากฏกายของมาร์ค เขาเป็นคนดูแลตนเอง จึงพอจะมีมัดกล้ามเรียงตัวสวยอยู่ ทั้งอกทั้งท้อง แบมแบมหน้าแดงขึ้นทันทีที่ได้เห็นหกห่อของมาร์ค ถึงตอนเด็ก ๆ จะเคยเห็นหุ่นของพี่มาร์ค แต่มันก็ไม่เหมือนตอนนี้ที่พี่มาร์คโตขึ้นเป็นหนุ่มแล้ว มันไม่เหมือนกันเลยซักนิด มีเพียงแต่ความอบอุ่น และความเอาใจใส่เท่านั้น ที่ส่งผ่านมายังทุกการกระทำที่คนเป็นพี่ทำ

“รู้สึกดีไหม” พี่มาร์คถาม มือก็ยังไม่หยุดที่จะปรนเปรอให้กับคนตัวเล็ก

“อ๊า อา” เสียงคราง และการพยักหน้าเป็นคำตอบที่ดีว่าแบมแบมชอบสัมผัสที่มาร์คมอบให้ไม่ใช่น้อย

ความจริงแล้ว มาร์คเป็นฝ่ายที่ชอบให้มีคนมาปรนเปรอให้ตนมากกว่า แต่ก็เพราะเขารักแบมแบม เขาเลยคิดว่าตัวของเด็กน้อยที่ยังไม่น่าจะมีประสบการณ์ทางด้านนี้ น่าจะชอบที่ให้เขาเป็นฝ่ายรุก เป็นฝ่ายมอบความสุขให้มากกว่า

ไว้รอแบมแบมมีสติครบถ้วนก่อน แล้วค่อยขอให้ทำให้ ก็คงไม่สายไปหรอกมั้ง

“พี่มาร์ค อ๊ะ! เร็วกว่านี้” มาร์คจัดการตามคำขอ มือหนารูดแก่นกายของร่างบางให้เร็วกว่าเดิม และเร็วขึ้นตามเสียงครางของแบมแบม

“อะ อะ อ๊า!” แก่นกายเล็กฉีดพ่นน้ำขาวขุ่นออกมา อันเป็นว่าเสร็จรอบที่หนึ่งแล้ว ร่างบางทิ้งตัวนอนลงด้วยความเหนื่อยอ่อน แต่ก็ยังดีที่มาร์ครับศีรษะของตัวเล็กไว้ทัน มือบางคล้องคอของร่างหนาไว้ เชิญชวนให้มาร์คก้มลงไปจูบร่างบางอีกครั้ง เขายกแบมแบมให้มาแนบกับตัวของตนเอง

“แบม ต่อไปเดี๋ยวจะเจ็บแล้วนะ” เขารู้ทันทีว่ายามันยังไม่หมดฤทธิ์ง่าย ๆ จากการขยายตัวอีกครั้งของแก่นกายคนใต้ร่าง เขาหันร่างบางให้คุกเข่าลง แล้วโน้มตัวลงยันกับขอบอ่าง

“อ๊ะ โอ้ย!” ร่างบางร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เมื่อมีสิ่งแปลกปลอมเข้ามายังช่องทางสีสวย ถึงมันจะเป็นเพียงนิ้วชี้ของมาร์ค แต่มันก็สร้างความเจ็บให้กับคนไม่มีประสบการณ์อย่างแบมแบมได้

“อย่าเกรงนะ” นิ้วเรียวของมาร์คค่อย ๆ กดเข้า เอาออก ซ้ำไปซ้ำมาในช่องทางนั้น แต่แบมแบมตอดเกร็งเขามาก เขารู้ทันทีเลยว่าถ้าเขาไม่เตรียมพร้อมให้ดีเสียก่อน ร่างบางนี้ต้องเจ็บปวดมากแน่ ๆ เพราะฉะนั้นมาร์คจะไม่ใช้อารมณ์ทั้งหมดของเขาในขั้นตอนต่อไป

“ฮึก แบมเจ็บ” ร่างบางน้ำตาไหลออกมาเป็นทาง เมื่อมาร์คเพิ่มนิ้วมาอีกนิ้ว เขาพยายามจะไม่ตอดไม่เกร็งตามที่พี่มาร์คพูด แต่มันกลับยากเหลือเกิน

มาร์คเห็นน้ำตาของร่างบางก็ใจกระตุก เขาโน้มตัวลงไปจูบซับน้ำตา แล้วประกบปากกับร่างบางเป็นการปลอบโยน แม้ในท่านี้มันอาจจะยากไปเสียหน่อย มาร์คจูบไล่ตั้งแต่คอของร่างบาง ไล้มาเรื่อยยังบั้นท้ายของร่างบาง เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ และทำร่างบางรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง

“พี่ใส่อีกนิ้วนะ” มาร์ครายงานสิ่งที่จะทำต่อไป ก่อนจะสอดใส่นิ้วนางลงไปเพิ่ม จากที่มีนิ้วชี้และกลางอยู่ ร่างสูงขยับนิ้วเพื่อปรับให้ร่างบางรับมันได้ และดูเหมือนมันจะดีขึ้นเมื่อแบมแบมหยุดร้องไห้แล้ว เขาพยายามจะหาจุดกระสั่นของร่างบาง แล้วย้ำลงบนจุดนั้น เพื่อจะไม่ให้ตัวเล็กของเขาทรมานเพียงอย่างเดียว

“พี่...พี่มาร์ค อึก ไม่เอานิ้วแล้ว”

“...?”

“ไม่เอานิ้วแล้ว ขอของพี่มาร์ค” มาร์คดูตกใจไปเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำเชิญชวนของแบม เขาขยับมันอีกสักสองสามครั้งก่อนจะถอนออก

มาร์คปลดตระขอกางเกงของตนเอง เขารีบร้อนเล็กน้อย แล้วเขาก็ถอดมันสำเร็จ เขารูดรั้งแก่นกายของเขาให้พร้อม ก่อนจะค่อย ๆ แทรกมันลงในช่องทางสีสวยนั้น

“อ๊ะ!! พี่มาร์ค! อืม” มาร์คไม่ชอบเสียงร้องด้วยความทรมานของแบม เขาจัดการประกบลงบนปากสวยของแบมแบม เขาใช้ลิ้นไล้เลีย เกี่ยวตวัดลิ้นเล็ก เพื่อความสนใจของร่างบางจะได้อยู่กับเขา เขาใช้เวลานั้นค่อย ๆ ยัดความเป็นชายของเขาเข้าร่างของแบมแบมช้า ๆ ร่างบางต้องเจ็บน้อยที่สุด เขารู้ว่ามันเป็นครั้งแรกของแบม และเขาจะทำให้มันเป็นความทรงจำที่ดีระหว่างเขาทั้งสอง

“อืม แบมแบม” มาร์คคำรามออกมาด้วยความเสียวซ่าน สุขสม ผนังบางตอดรัดแก่นกายของมาร์คเป็นอย่างมาร์ค เขาทั้งทรมานและสุขสมไปในเวลาเดียวกัน

“พี่มาร์ค แบมอึดอัด” ร่างบางพูดออกมาด้วยความยากลำบาก มาร์คจึงค่อย ๆ ขยับแก่นกายของเขาในจังหวะเนิบนาบ แต่เพียงขยับนิดเดียวร่างบางก็ส่งเสียงครางสุขสมออกมา มันชักอยากจะทำให้มาร์คเปลี่ยนใจแล้วกระแทกซ้ำ ๆ เสียเหลือเกิน

“ดีไหม” มาร์คชอบถามคำถามนี้ เขาอยากจะรู้ว่าเขาทำให้ร่างบางรู้สึกดีรึเปล่า เขารู้ตัวของเขาดีว่าการที่ได้มีอะไรกับแบมมันคือสวรรค์ของเขา เขาจึงอยากให้ร่างบางที่เป็นผู้ร่วมกิจกรรมด้วยมีความสุขมากที่สุด

“อ๊า! ดี...ดีมากครับ” ร่างบางพูดออกมาด้วยสติที่เลือนหายไป ตอนนี้เขาแทบจะปิดประสาทการรับรู้ทุกอย่าง นั่นเพราะความเสียวซ่านและสุขสมที่มาร์คมอบให้เขามันมากมายเหลือเกิน แก่นกายหนาที่ขยับเข้าออกช้า ๆ ตอนนี้ก็ค่อย ๆ เพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อย ๆ ตามความต้องการที่ทะยานสูงขึ้นของทั้งคู่

“ผับ ๆ” น้ำที่อยู่ในอ่างเริ่มกระเพื่อมเร็วขึ้น เป็นสัญญาณว่าร่างสูงเริ่มใช้จังหวะที่เร็วขึ้น เมื่อเห็นว่าแบมแบมไม่ได้เจ็บมากอีกต่อไปแล้ว เขาเริ่มที่จะกระแทกซ้ำ ๆ ยังจุดนั้น คนตัวเล็กก็มักจะครางเสียงหวานตอบกลับเขามาอย่างสม่ำเสมอ

“อืม” มาร์คดูเหมือนจะชอบการจูบที่สุดแล้ว เขาชอบก้มลงประกบปากกับแบมแบม เพราะมันเป็นการถ่ายทอดความรู้สึกถึงกันและกัน มันไม่เจ็บถ้าเขาจะไม่ใช้สัมผัสที่รุนแรง เขาชอบใช้สัมผัสที่เร่าร้อนในการชักพาแบมแบมให้ไปถึงจุดนั้นร่วมกัน เขาคอยสอนแบมแบมในการจูบด้วยไปในตัว

“ผับ ๆๆ” ร่างหนาไล่พรมจูบซอกคอของแบมแบม ตัวแบมแบมเองเมื่อเห็นว่ามาร์คจะเข้ามาก็มักจะเปิดทางให้เขาเข้ามาง่าย ๆ ซอกคอของร่างบางหอมมาก สำหรับร่างสูง เพราะมันไม่มีกลิ่นใดมาแต่งเติม เป็นเพียงกลิ่นกายธรรมชาติของเด็กน้อยเท่านั้น

“อาห์! แบมแบม”

“ฮื่อ พี่มาร์ค อ๊า!” ร่างสูงรู้ตัวดีว่าตัวเองใกล้จะเสร็จแล้ว เขาก็รีบรูดรั้งแก่นกายน้อยให้เสร็จไปพร้อม ๆ กับเขา จนในที่สุด ทั้งคู่ก็ปลดปล่อยอารมณ์ของตนจนหมด

แบมแบมไม่มีแรง ล้มตัวลงนอนหอบระริน มาร์คถอนแก่นกายของตนเอง เขาเองก็เหนื่อยเช่นกัน แต่ก็ไม่มากเท่าแบมแบม เขาจึงช่วยทำความสะอาดให้แบมแบม และตัวเอง ก่อนจะพาร่างบางนอนลงบนที่นอน เขาปรับอุณหภูมิภายในห้องให้พอเหมาะ ห่มผ้าให้ แล้วกอดร่างบางให้อบอุ่นไว้ ก่อนที่ทั้งสองจะเข้าสู่ห้วงนิทราไป...

 ยังไม่จบนะ อ่านต่อได้ที่นี่ >>> http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1390052&chapter=24 

[SF] Drunk in Love - Markbam

[SF] Drunk in Love - Markbam <NC Part>

“ฉันรักนาย”

“ฉันก็รักนาย”

We be all night…Love…

ตั้งแต่เข้ามายังห้องนอนของตน ร่างทั้งสองยังคงพะวงพะวันกับปากของอีกฝ่าย ทั้งสองประกบปากกันตั้งแต่หน้าห้องจนมาถึงห้องนอนกันอย่างเร่าร้อน

ร่างสูงผลักร่างบางให้นอนลง คนที่ตัวเล็กกว่าก็ยอมแต่โดยดี ร่างบางถูกมือหนาถอดเสื้อออก เผยให้เห็นผิวสีน้ำผึ้งเนียนสวย ยิ่งเร้าอารมณ์ให้กับร่างสูงที่จ้องมองมัน ร่างบางเบะปากเล็กน้อยที่ร่างสูงชักช้า จึงจับโครงหน้าของอีกฝ่ายจูบเพื่อเรียกสติให้กลับมาอยู่ที่กิจกรรมรักของพวกเขาต่อ

“อือ” ร่างสูงเริ่มละจากริมฝีปากไปยังซอกคอข้างขวาของร่างบางบ้าง เมื่อปากเป็นอิสระแล้ว เสียงครางอื้ออึงก็เริ่มดังเล็ดดรอดออกมา

“แบมแบมอา นายน่ารักไปทั้งตัวเลยรู้มั้ย” เสียงแหบพร่าของร่างสูงดังขึ้นข้างๆหูของร่างบาง ทำให้เจ้าของชื่อถึงกับหน้าแดงซ่านไปเลย

ร่างสูงเคลื่อนใบหน้าต่ำลง มายังยอดอกสวยของร่างบาง ร่างสูงใช้ปากกัด จูบ โลมเลียตามใจชอบของตน ส่วนอีกข้างหนึ่งก็ใช้นิ้วมือบิด จิก เขี่ยเล่น จนร่างบางบิดเร้าตัวด้วยความเสียวซ่านตามแรงอารมณ์ของตน

ร่างสูงชอบสร้างรอยรักสีกุหลาบแก่ร่างบางตามจุดต่างๆ ทั้งซอกคอ หน้าอก หน้าท้องบาง แผ่นหลัง หรือแม้แต่บั้นท้ายก็ด้วย ครั้งนี้ก็เช่นกัน มาร์คดูดกัดไปตามแผ่นอกและหน้าท้องของแบมแบมอย่างสนุกปาก เพราะเขาอยากจะแสดงความเป็นเจ้าของตัวเล็กคนนี้เอาไว้ไม่ให้ใครมาเอาไปได้

“อา เจ็บ” ร่างบางร้องเสียงเบา แม้จะเจ็บแต่ร่างบางก็รู้สึกดีไปด้วยเช่นกัน

ร่างบางบิดตัวไปมาด้วยความอึดอัดและเสียวซ่าน เพราะตอนนี้แก่นกายของแบมแบมกำลังขยายเต็มที่รอการปลดปล่อย ร่างสูงรู้ดีเพราะมันเสียดสีกับหน้าท้องแกร่งของเขาจนเขาแทบคลั่งแล้ว อยากจะจับมันมาขยี้ให้คนตัวเล็กเป็นบ้าเล่น

“มาร์ค อา...มาร์ค” ร่างเล็กร้องเรียกร่างสูงที่กำลังเล่นกับยอดอกของตน

“ครับ?” ร่างสูงยื่นหน้ามาให้ตรงกับใบหน้าหวานของร่างเล็ก แต่มือทั้งสองข้างก็ยังคงขยี้ยอดอกของคนตัวเล็กอยู่เช่นเดิม

“ช่วยหน่อย...นะ” เสียงแหบพร่านั้นแทบอยากให้คนตัวสูงถอดกางเกงจับมากระแทกแรงๆหลายๆทีให้เข็ด แต่เขาก็ยังมีสามัญสำนึกพอ ที่จะค่อยๆกระทำร่างบางตรงนี้ ไม่ให้รุนแรงมากจนเกินไป

“อ้อนก่อนสิ” มาร์คเลื่อนขึ้นไปซุกไซร้ซอกคอของแบมแบมแทน อวัยวะส่วนล่างของทั้งคู่ก็บดเบียดเสียดสีกันอย่างสนุกสนาน สร้างความเสียวนิดๆให้กับทั้งแบมและมาร์คได้ไม่น้อยเลย

“อ๊ะ! มาร์ค...ช่วยแบมด้วยนะครับ” มาร์คกับไปที่ใบหูของแบมแบมแรงๆด้วยความหมั่นเขี้ยวในลูกอ้อนของแบมแบมที่นับวันจะยิ่งน่ากดน่าฟัดมากขึ้น

มาร์คดึงกางเกงขายาวสีดำและชั้นในชื่อดังของแบมแบมที่เขาซื้อให้ออกในคราเดียว ทำให้แบมแบมหดเกร็งด้วยความตกใจเล็กน้อย

มาร์คมองหน้าของร่างบางที่เอามือมาปกปิด แต่ก็ไม่มิดนั้นด้วยความขำ ก่อนจะก้มลงไปทักทายแก่นกายของร่างบาง ด้วยมือเสียก่อน

“อา...อาห์” แบมแบมเริ่มครางออกมาตามการชักนำไปของร่างสูง เป็นที่พึงพอใจแก่มาร์คเป็นอย่างมาก

“แบมแบม ฉันชอบเสียงของนายนะ” เสียงแหบพร่าดังขึ้น แต่ไม่ได้เป็นที่สนใจของร่างเล็กเลย เพราะตอนนี้เหมือนเขาจะหูอื้อไปหมดด้วยแรงอารมณ์รักที่มาร์คส่งมาให้

“อา มาร์ค...ใช้ปากได้มั้ย” ร่างเล็กขอสัมผัสจากปากจากร่างสูงอย่างอดใจไม่ไหว

แบมแบมชอบสัมผัสจากลิ้นชื้นที่ช่ำชองของมาร์ค ลิ้นที่รู้ทุกซอกทุกมุมของร่างกายของร่างเล็ก มันทำให้ร่างเล็กมีความสุขมากที่สุด

“อาห์!!! มาร์ค” และก็เป็นเช่นนั้น เมื่อมาร์คแลบลิ้นละเลงส่วนปลายของแบมแบมอย่างช้าๆ มันกลับสร้างคลื่นความเสียวภายในช่องท้องของแบมแบมได้อย่างง่ายดาย ก่อนจะครอบครองแก่นกายของแบมแบมทั้งหมด

มาร์ครูดปากอย่างชำนาญ ทั้งเร็วและช้าสลับกันไป ร่างเล็กไม่สามารถทนได้ ลุกขึ้นมานั่งแอ่นหลังด้วยความรู้สึกดี มือเล็กทั้งสองขยำผมของมาร์คจนยับยู่ยี่ไปหมดเพื่อระบายความรู้สึกนั้นออกมา แต่มาร์คกลับแทนที่มันด้วยสัมผัสที่วาบหวามกว่าเดิม

“อาห์!! อ่าห์!!! อ๊า!!!!” และแล้วร่างเล็กก็ปลดปล่อยน้ำแห่งอารมณ์รักมาเต็มปากร่างสูง ร่างสูงกลับขึ้นไปจูบร่างเล็กพลางไล้เลีย แบ่งน้ำรักของร่างเล็กให้เจ้าตัวได้ลิ้มลอง

“หวานจัง” มาร์คเลื่อนไปกระซิบข้างหูคนตัวเล็ก

“งั้น...ขอชิมบ้างสิ” แบมแบมพลิกตัวให้มาร์คมาอยู่ใต้ร่างของตนเองบ้าง พลางจัดการถอดเสื้อของมาร์คออกไป

แบมแบมประกบปากมาร์คไปครั้งหนึ่ง ก่อนจะเคลื่อนที่ลงมายังยอดอกสีสวยของมาร์ค ร่างเล็กค่อยๆให้ลิ้นไล้เลียมันเบาๆ ส่วนอีกข้างก็ถูกมือเรียวสวยนวดคลึงอย่างเบามือ

สัมผัสของแบมแบมต่างจากมาร์คที่มักใช้สัมผัสที่เร่าร้อนกับร่างกายแบมแบม แต่แบมแบมชอบที่จะใช้สัมผัสเบาบาง แต่เย้ายวนร่างสูงใต้ร่างเขามากกว่า

“อาห์...แบมแบม” ร่างบางพอใจไม่น้อยกับเสียงคำรามของมาร์ค มันทำให้เขาเหมือนผู้คุมเกมนี้ เขาเริ่มไล้จูบหน้าท้องแกร่งของมาร์ค มาจนถึงกางเกงขายาวสีดำที่เป็นกางเกงคู่ของเขา ร่างบางค่อยๆปลดเข็มขัดและถอดมันออกมาด้วยความช่วยเหลือของมาร์ค เหลือเพียงชั้นในตัวหนึ่ง ที่แสดงความใหญ่ของแก่นกายมาร์ค

แบมแบมลูบไล้มันอยู่ซักพัก ก่อนจะจูบมัน และถอดชั้นในตัวนั้นออก แล้วก็พบกับแก่นกายใหญ่ของมาร์ค ที่ใหญ่กว่าของตนเองมากอยู่ และอาจจะเป็นเพราะแรงอารมณ์ของมาร์คด้วย

“ใช้ปากเหมือนที่ฉันทำให้นายสิ” เสียงออกคำสั่งแหบพร่านั้น ทำให้ร่างบางไม่สามารถขัดร่างสูงได้เลย จึงทำตามคำขอนั้นด้วยความเต็มใจ

แบมแบมแลบลิ้นเลียส่วนปลายอย่างเบาบาง แต่แค่นั้นก็ทำให้มาร์คร้องคำรามด้วยความสุขสมได้ แบมแบมค่อยๆไล้เลียไปตามส่วนต่างๆของแก่นกายนั้น ก่อนจะค่อยๆใช้ปากครอบครองแก่นกายของมาร์คช้าๆ

จังหวะเนิบนาบที่ใช้แกล้งคนร่างสูงนั้นไม่ทันใจมาร์คเลย มือหนาเอื้อมมาจับหัวของร่างเล็กก่อนจะกดมันตามใจตนเอง เพื่อเอาคืนจนตัวเล็กที่แกล้งเขา

“อืม...อืม” แบมแบมได้แต่ครางในลำคอเบาๆ และปล่อยให้มาร์คทำตามใจตนเองต่อไป ในขณะที่ตนเองก็ใช้ลิ้นเล่นกับส่วนปลายของมาร์คต่อไป ทั้งยังใช้ฟันครูดตามลำของแก่นกายมาร์คอีกด้วย สร้างความแปลกใหม่ให้แก่มาร์คไม่น้อยเลยล่ะ

“อาห์...แบมแบม...อือห์” ร่างสูงร้องคำรามภายในลำคอ ทั้งยังกัดฟันกลั้นอารมณ์ของตัวเองอยากหนักเพื่อไม่ให้ตนเองเอาแต่ใจกับร่างเล็กไปมากกว่านี้ แค่นี้เขาก็จะตายไปกับความยั่วยวนของแบมแบมอยู่แล้ว

“อาห์...อ่าห์...” และแล้วก็ถึงคราวปลดปล่อยของมาร์คบ้าง ร่างบางเก็บน้ำรักของคนรักไว้เต็มปาก ก่อนจะเลื่อนตัวมาประกบปากกับร่างสูงตามที่เขาเคยทำ แบ่งปันความหวานหอมจากน้ำกามซึ่งเป็นผลจากอารมณ์รักของพวกเขาทั้งสองให้กันและกัน

“อ๊ะ! มาร์ค...” ในช่วงที่แบมเผลอในท่าลูกแมวที่คร่อมมาร์คอยู่นั้น มาร์คก็สอดใส่นิ้วของตนเองเข้าไปยังช่องทางรักของแบมแบมเสียแล้ว ทั้งๆที่ยังไม่ทันได้ตั้งตัว เลยทำให้แบมแบมหดเกรงมัน เลยเจ็บเป็นพิเศษ

“เจ็บมั้ย?” ร่างสูงถามด้วยความเป็นห่วง เมื่อเห็นสีหน้าเหยเกของแบมแบม ผนวกกับช่องทางที่แคบนั้น

“นิดหน่อย แต่ไม่เป็นไรหรอก อา...ตีอีกสิ มาร์ค” ร่างบางซุกใบหน้าบนลาดไหล่กว้างของมาร์ค และส่ายหน้าเบาๆ มาร์คได้แต่ยิ้มและตีก้นคนขี้ยั่วคนนี้อย่างเหลืออด ทั้งๆที่เขาพยายามจะเบามือแล้วแท้ๆแต่คนตัวเล็กคนนี้กลับยั่วยวนเขา จนเขาอยากจะชักมือออกแล้วใส่แก่นกายของเขาซะตอนนี้เลย

อาจเป็นเพราะมาร์คงานเยอะ ทำให้กว่าจะกลับมาก็ดึกแล้ว ไหนจะเหนื่อยอีก แบมแบมก็ไม่ได้รบเร้าอะไร แต่กลับดูแลมาร์คเป็นพิเศษด้วยซ้ำ เวลากลางคืนของพวกเขาจึงไม่มีกิจกรรมอะไรเป็นพิเศษ ต่างจากวันนี้...ทำให้ช่องทางมันอาจจะมีคับแคบไปบ้างตามการณ์เวลา

“อย่าดูดสิครับ นี่แน่ะ!” มาร์คซึ่งสอดแทรกนิ้วของตนเข้าไปอีกสองนิ้วรวมเป็นสามนิ้วแล้ว รับรู้ได้ถึงแรงดูดของช่องทางรักนั้น มันช่างยั่วยวนเขาจริงๆ...อีกไม่นานแล้ว อีกไม่นาน

“เพี๊ยะ!” มาร์คตีเข้าไปยังบั้นท้ายเนียนที่จุดเดิมอีกครั้ง

“อา...” แบมแบมต้องครางออกมาอีกอย่างอดไม่ได้ คนอะไรก็ไม่รู้ ขนาดทำร้ายร่างกายยังทำให้เสียวได้เลย

“เดี๋ยวจะใส่เข้าไปแล้วนะ” มาร์คถอนนิ้วทั้งสามนั้นออก พลางจะใส่แก่นกายของตนเองเข้าไป

“ด...เดี๋ยว” แต่แบมแบมดันไหล่ของมาร์คเอาไว้ พลางร้องห้ามเสียงกระเส่า “เดี๋ยวทำเอง” คำพูดนี้เรียกรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ปรากฏแก่ใบหน้าของมาร์ค แบมแบมแทบมุดหน้าหนีแทรกเตียงนอนนี้ไปเลยเมื่อเห็นรอยยิ้มและสายตาแบบนั้นจากมาร์ค

“อืม / อา” ทั้งสองร้องครางออกมาไม่ต่างกัน เมื่อแบมแบมค่อยๆเอาแก่นกายใหญ่ที่กลับมาตื่นตัวอีกครั้ง สอดเข้าไปในช่องทางรักของตัวเอง

แบมแบมกดแช่แก่นกายของมาร์คไว้ซักพัก ก่อนจะค่อยๆขยับขึ้นลงในจังหวะเนิบนาบ แต่มันกลับหนักหน่วงสำหรับคนที่ห่างหายมันมานานอย่างพวกเขาทั้งคู่

“อา...อา มาร์ค” แบมแบมเอามือดันหน้าท้องแกร่งของมาร์ค แล้วค่อยๆขย่มตัวให้เร็วและแรงขึ้นเล็กน้อย พลางดูดดุนแก่นกายของมาร์คไปด้วย เพราะเขาจำได้ว่ามาร์คเขาชอบให้ทำแบบนี้

“อืม แบมแบม นายน่ารักที่สุดเลยนะ” มาร์คดึงคางของแบมแบมให้เข้ามาจูบด้วยอย่างอดไม่ได้ ร่างตรงหน้าเขาจะน่ารักเกินไปแล้วนะ ถึงแม้จะผ่านการทำกิจกรรมมาหลายครั้งอยู่บ้างแล้ว แต่ท่าทางที่ดูเหมือนไร้เดียงสาของแบมแบมมันก็ทำให้เขาอดยิ้มไม่ได้

“อา...อ่า! มาร์ค” ร่างบางขย่มตัวเร็วขึ้นกว่าเดิม เขาอยากไปถึงจุดสูงสุดเร็วขึ้น มาร์คสวนสะโพกใส่แบมแบมด้วยความหมั่นเขี้ยวในความน่ารักของร่างบาง ร่างบางยิ่งได้ใจ เพิ่มความเร็วของตนให้มากขึ้น เป็นอันว่า ตอนนี้ระดับความเร็วของพวกเขาทั้งคู่กำลังทำให้พวกเขาใกล้ไปแตะจุดนั้นได้แล้ว

“แบม อาห์! เดี๋ยวฉันจัดการต่อเอง” แบมแบมพยักหน้า มาร์คจับแขนแบมแบมก่อนจะพลิกมาเป็นคนที่อยู่ข้างบนบ้าง เขาพาดขาข้างขวากับบ่า และเกี่ยวขาข้างซ้ายของแบมแบมกับเอวของเขา

“อือ อือ อาห์!” พวกเราทั้งคู่ครางออกมาอย่างหยุดไม่อยู่ มาร์คชอบกระแทกแรงๆเพื่อให้ไปโดนจุดสัมผัสลับของแบมแบม ส่วนแบมแบมก็ชอบดูดดุนแก่นกายของมาร์คเอาไว้ ต่างฝ่ายต่างแกล้งกันและกันอย่างไม่มีใครยอมใคร

มาร์คใช้มือของตนรูดรั้งแก่นกายของแบมแบมอย่างรวดเร็ว ปากก็เลื่อนไปประกบกับปากบางของแบมแบม ดูดดุนสร้างเสียงน่าอายให้ดังระงมไปทั่วห้อง แต่พวกเขาไม่สนใจ

“อาห์ อ่าห์ อ๊า!!!” พวกเขาทั้งสองครางออกมาสุดเสียงเมื่อไปถึงจุดสูงสุดของแต่ละคน ช่องทางรักของร่างบางอุ่นขึ้นมาเมื่อถูกน้ำรักของมาร์คฉีดพ่นมาภายใน ส่วนน้ำรักของร่างบางก็เปรอะหน้าท้องแผ่นบางนั้นไปหมด

มาร์คถอนแก่นกายออก แล้วล้มตัวลงนอนข้างๆ แต่มือของเขายังคงรุ่มรามอยู่บนตัวของแบมแบมอยู่

“นี่ แฮก...จะนอนแล้วหรอ” มาร์คกระซิบที่ข้างหูของแบมแบม

“อือ เหนื่อยแล้ว...”

“ปีนี้ครบรอบกี่ปีแล้วที่เป็นแฟนกัน” แม้คำพูดจะติดขัดไปบ้างแต่แบมแบมก็ฟังพอจะเข้าใจ

“สามปีไง”

“งั้น...ขออีกสองรอบแล้วจะให้นอน” ร่างบางเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าร่างสูงจะขออะไรน่าอายแบบนั้นออกมา

“นาย แฮก ว่าไงนะ”

“ขออีกสองรอบ เดี๋ยวให้นอน”

“ไอ...บ้า” ถึงแม้จะด่าจะว่ายังไง แต่ริมฝีปากที่ร่างบางใช้นั้นก็ยังถูกร่างสูงครอบครองไปดูดดุนอีกหลายต่อหลายครั้ง และเสียงครางของพวกเขาก็ดังระงมต่อไปอีกหลายชั่วโมง

ดูเหมือนพวกเขาจะได้นอนอีกทีเที่ยงคืนเลยล่ะ






กลับไปอ่านได้

http://writer.dek-d.com/ocing16/writer/viewlongc.php?id=1390052&chapter=8